بسم الله الرحمن الرحیم

نماز و اما م حسين (ع)

فصل اول: امام حسین ع و نماز قبل از قیام حضرت (ع)
أ‌) تعليم وضو به پيرمرد

عُيُونُ الْمَحَاسِنِ عَنِ الرُّويَانِيِّ: "أَنَّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ مَرَّا عَلَي شَيْخٍ يَتَوَضَّأُ وَ لا يُحْسِنُ فَأَخَذَا فِي التَّنَازُعِ يَقُول:ُ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا أَنْتَ لا تُحْسِنُ الْوُضُوءَ فَقَالا: أَيُّهَا الشَّيْخُ كُنْ حَكَماً بَيْنَنَا يَتَوَضَّأُ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا فَتَوَضَّئَا ثُمَّ قَالا: أَيُّنَا يُحْسِنُ قَالَ: كِلاكُمَا تُحْسِنَانِ الْوُضُوءَ وَ لَكِنَّ هَذَا الشَّيْخَ الْجَاهِلَ هُوَ الَّذِي لَمْ يَكُنْ يُحْسِنُ وَ قَدْ تَعَلَّمَ الانَ مِنْكُمَا وَ تَابَ عَلَي يَدَيْكُمَا بِبَرَكَتِكُمَا وَ شَفَقَتِكُمَا عَلَي أُمَّةِ جَدِّكُمَا"[المناقب، ج3، ص400].

ب‌) درخواست دعا در نماز شب از خواهر
حضرت به خواهرش فرمود:لاتنسني في صلوة اللّيل [هزار و يك نكته از زينب بنت أميرالمؤمنين (عليهما السّلام)، ص18].

ت‌) هديه به خاطر آموزش نماز
مُحَمَّدُ بْنُ شَهْرَآشُوبَ فِي الْمَنَاقِبِ، مُرْسَلًا أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ السُّلَمِيَّ عَلَّمَ وَلَدَ الْحُسَيْنِ ع الْحَمْدَ فَلَمَّا قَرَأَهَا عَلَى أَبِيهِ أَعْطَاهُ أَلْفَ دِينَارٍ وَ أَلْفَ حُلَّةٍ وَ حَشَا فَاهُ دُرّاً فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ ع وَ أَيْنَ يَقَعُ هَذَا مِنْ عَطَائِهِ يَعْنِي تَعْلِيمَه‏  مستدرك‏الوسائل ج : 4 ص : 247
وَ قِيلَ إِنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ السُّلَمِيَّ عَلَّمَ وَلَدَ الْحُسَيْنِ ع الْحَمْدَ- فَلَمَّا قَرَأَهَا عَلَى أَبِيهِ أَعْطَاهُ أَلْفَ دِينَارٍ وَ أَلْفَ حُلَّةٍ- وَ حَشَا فَاهُ دُرّاً فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ- وَ أَيْنَ يَقَعُ هَذَا مِنْ عَطَائِهِ يَعْنِي تَعْلِيمَهُ وَ أَنْشَدَ الْحُسَيْنُ ع-
          إِذَا جَادَتِ الدُّنْيَا عَلَيْكَ فَجُدْ بِهَا-             عَلَى النَّاسِ طُرّاً قَبْلَ أَنْ تَتَفَلَّتْ-
             فَلَا الْجُودُ يُفْنِيهَا إِذَا هِيَ أَقْبَلَتْ-             وَ لَا الْبُخْلُ يُبْقِيهَا إِذَا مَا تَوَلَّت‏
بحار الأنوار، ج‏44، ص: 191
امام حسين(ع)به معلمي كه سوره حمد به فرزندش ياد داد هداياي بسياري داد كه مورد اعتراض واقع شد، ولي امام(ع)مي‏فرمود: سوره حمد كجا و اين هدايا كجا؟

ث‌) وضوي خاضعانه امام حسين (ع)
كان الحسين بن علي عليه السلام اذا توضا تغير لونه وارتعدت مفاصله فقيل له في ذلك فقال: حق لمن وقف بين يدي الملك الجبار ان يصفر لونه و ترتعد مفاصله؛
امام حسين عليه السلام وقتي وضو مي گرفت رنگش پريده و پاهايش مي لرزيد.
علت اين كار را پرسيدند فرمود: سزاوار است براي كسي كه در مقابل خداي با جبروت ايستاده رنگش زرد شود و پاهايش بلرزد. [26] .
لا يامن يوم القيامه لا من خاف الله في الدنيا [27] .
در روز قيامت تنها كسي امنيت خواهند داشت كه در دنيا از پروردگار خويش پروا داشته باشند. [28] .

ج‌) نماز نافله امام حسین ع
استحباب هزار ركعت نماز در شب و روز
امام سجّاد عليه السلام نقل فرمود كه حضرت اباعبدالله‏ عليه السلام همانند پدرش حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در شب و روز هزار ركعت نماز مي‏خواند. [1] .
امام حسين عليه السلام به عبادت بسيار علاقه مند بودند، به طور مثال شخصي خطاب به حضرت سجاد عليه السلام عرض كرد، يا بن رسول الله! چرا پدرت امام حسين عليه السلام كم اولاد است؟ حضرت فرمودند: تعجب مي كنم كه من چگونه متولد شده ام؛زيرا پدرم امام حسين عليه السلام در هر شب و روزي هزار ركعت نماز به جاي مي آورد.

ح‌) حضور قلب در نماز
امام حسين‏ عليه السلام در مسجد مدينه نماز مي‏خواند و مردم از پيش روي او رفت و آمد مي‏كردند، (چون برخي پس از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم اين مسئله را مطرح كردند كه عبور از جلوي نمازگذار حرام است و باعث باطل شدن نماز مي‏گردد و اجازه دادند كه نمازگذار با دست يا با عصا مانع عبور مردم شوند، در حاليكه در سنّت رسول ‏خدا صلي الله عليه و آله و سلم چنين دستوري وجود ندارد.)
وقتي نماز امام تمام شد به او اعتراض كردند چرا مانع عبور مردم نشدي؟.
قال الامام الحسين‏ عليه السلام: وَيْحَكَ إنَّ الله عَزَّ وَجَلَّ أَقْرَبُ إِليَّ مِنْ أَنْ يَخْطُرَ فيما بَيْني وَ بَيْنَهُ أَحَدٌ.
امام حسين‏ عليه السلام فرمود: (واي برتو همانا خداوند عزيزو بزرگ نزديكتر از آن است كه كسي بين من و او قرار گيرد).

خ‌) ركوع و سجده طولاني
حضرت مهدي عج فرمود: جدم حسين عليه السلام ركوع و سجودش ‍ طولاني بود.

فصل دوم: سخنان امام حسین ع درباره نماز

أ‌) علاقه به نماز و نيايش‌
حضرت اباعبدالله‏ عليه السلام به برادر فرمود:
اِرْجَعْ اِلَيْهِمْ فَاِن اِسْتَطَعْتَ أَنْ تُؤَخِّرَهُمْ إِلي غَدْوَةٍ وَتَدْفَعَهُمْ عَنَّا الْعَشِيَّةَ، لَعَلَّنا نُصَلّي لِرَبِّنا اللَّيْلَةَ وَنَدْعُوهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، فَهُوَ يَعْلَمُ أَنّي كُنْتُ اُحِبُّ الصَّلاةَ لَهُ وَتِلاوَةَ كِتابِهِ وَكَثْرَةَ الدُّعاءِ وَالْاِسْتِغْفارِ. [1]

.
ب‌) نماز امام حسين (ع) در حوائج
1- نماز اول
سيد بن طاووس گويد: نماز امام حسين عليه‏السلام چهار ركعت است، در هر ركعت پنجاه بار سوره حمد و پنجاه بار سوره توحيد را مي‏خواني، در ركوع ده‏بار سوره حمد و ده بار سوره توحيد را قرائت مي‏كني، بعد از برخاستن از ركوع و در هر سجده و نيز بين دو سجده نيز ده بار سوره حمد و ده بار سوره توحيد را مي‏خواني، بعد از نماز اين دعا را بخوان:.
پروردگارا! تو كسي هستي كه دعاي آدم و حوا را اجابت كردي، هنگامي كه گفتند: «پروردگارا به خود ستم كرديم و اگر ما را نيامرزي و مورد رحمتت قرار ندهي از زيانكاران مي‏شويم»، و نوح تو را خواند و او را اجابت كردي و خود و خاندانش را از بلائي سهمگين نجات دادي، و آتش نمرود را بر بنده‏ات ابراهيم خاموش كرده و آن را سرد و سلامت قرار دادي.
و تو كسي هستي كه گفتار ايوب را اجابت كردي، آنگاه كه گفت: «پروردگارا دچار مشكل شده‏ام و تو مهربانترين مهرباناني»، آنگاه مشكل او را حل كرده، و خاندان و همانند آنان را به او عطا فرمودي، بخاطر رحمتت و يادآوري براي صاحب‏دلان.
و تو كسي هستي كه گفتار يونس را اجابت كردي، آنگاه كه در تاريكيها گفت: «معبودي جز تو نيست، پاك و منزهي، و من از ستمكاران هستم»، پس او را از غم و اندوه نجات دادي.
و تو كسي هستي كه گفتار موسي و هارون را اجابت كردي، آنگاه كه فرمودي: «دعاي شما را اجابت كردم»، و فرعون و گروهش را غرق كردي، و گناه داود را بخشيده و توبه‏اش را پذيرفتي، بخاطر رحمتت و اينكه تذكري براي ديگران باشد، و قرباني بزرگي را براي اسماعيل فدا كردي، بعد از آنكه تسليم گرديد و جبينش را براي مرگ آماده ساخت، و او را با گشايش و سلامتي ندا نمودي.
و تو كسي هستي كه زكريا با آرامي تو را خواند و گفت: «پروردگارا! استخوانهايم سست شده و موهايم سپيد گشته است، و من در مقابل دعايت شقي نبوده‏ام»، و گفتي: «مرا با رغبت و ترس مي‏خوانند و مردمي خاشع برايم بودند».
و تو كسي هستي كه گفتار مؤمنان و كساني كه عمل صالح انجام مي‏دهند را اجابت كردي تا فضل بيشتري را به آنان ارزاني داري، پس مرا از پست‏ترين خوانندگانت و رغبت‏كنندگان بسويت قرار مده، دعايم را اجابت كن، همچنانكه دعاي آنان را اجابت كردي، بحق آنان مرا با پاكيزگي‏ات پاكيزه گردان، و دعا و نمازم را با نيكويي قبول فرما، باقيمانده عمرم و نيز مرگم را پاكيزه قرار ده.
و مرا در ميان بازماندگان باقي بدار، و مرا به دعايم حفاظت كن، و فرزندانم را نيكو قرار ده، و به هرچه فرزندان اولياء و مطيعين درگاهت را حفاظت كردي آنان را حراست نما، به مهربانيت اي مهربانترين مهربانان.
اي كسي كه مراقب هر چيز بوده، و اجابت‏كننده خوانندگان خود از ميان خلقت مي‏باشي، و به هر فقير بي‏چيزي نزديك هستي.
از تو مي‏خواهم اي كه معبودي جز تو نيست، زنده و پابرجا و يكتا و بي‏نيازي، زاده نشده و كسي از تو بدنيا نمي‏آيد و همتائي نداري، و به تمامي نامهايت كه آسمانهايت را برافراشته و زمينت را گستراندي، و كوهها را برقرار ساخته، و آبها را جاري نمودي، و ابرها و خورشيد و ماه و ستارگان و شب و روز را مسخر كرده، و تمامي موجودات را خلق كردي.
از تو مي‏خواهم به عظمت پرتو جمالت كه آسمانها و زمين از آن نور گرفت، و تاريكيها از پرتو آن روشن گرديدند، كه بر محمد و خاندانش درود فرستاده و امر زندگي و دنياي ديگرم را كفايت فرموده و تمامي كارهايم را اصلاح گرداني، و مرا يك لحظه به خود وامگذاري و كار خود و خانواده‏ام را اصلاح و مشكلشان را برطرف گردانده، و من و آنان را از خزينه‏هاي خود و فضل بسيارت كه هرگز پايان نپذيرد بي‏نياز كني.
و چشمه‏هاي حكمت را در قلبم بجوشاني، كه خودم و بندگاني كه از آنان خشنودي را بدان منتفع فرمائي، و برايم از پرهيزكاران در آخرالزمان پيشوائي قرار ده، همانگونه كه ابراهيم خليل را امام و پيشوا قرار دادي.
بدرستي كه به سبب توفيق تو رستگاران رستگار، و توبه‏كنندگان تائب، و عابدان عبادت‏كننده مي‏شوند، و به تأييدت صالحان نيكوكار و خاشع اصلاح مي‏گردند، آناني كه تو را عبادت كرده و از تو در هراسند، و به راهنمائيت نجات يافتگان از آتش نجات يافته، و ترسندگان از آن مي‏ترسند، به خوار ساختن تو منحرفان زيانكار، و ستمكاران هلاك و غافلان در غفلت بسر برند.
پروردگارا! جانم را متقي و پرهيزكار ساز، چرا كه تو مولي و سرپرست آن هستي، و تو بهترين كسي هستي كه آن را تزكيه و پاك مي‏گرداني، خداوندا راه هدايت را به او بنمايان و تقوا را به او الهام كن، و هنگام مرگ او را به رحمتت بشارت ده، و در برترين جايگاههاي بهشت ساكن گردان، و مرگ و زندگيش را پاكيزه نما، و دنيا و آخرتش، و محل استقرار و پناهش را گرامي دار، بدرستي كه تو مولي و سرپرست آني.

2- نماز دوم
امام حسين‏ عليه السلام براي برطرف شدن مشكلات و برآورده شدن حاجت‏ها، نمازي چهار ركعتي با ويژگي‏هاي زير را سفارش مي‏فرمود:
قال الامام الحسين‏ عليه السلام: تُصَلِّي أرْبَعَ رَكَعاتٍ تُحْسِنُ قُنُوتَهُنَّ وَ أَرْكانَهُنَّ، تَقْرَأُ في الْأولي اَلْحَمْدَ مَرَّةً، وَ (حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ) سَبْعَ مَرَّاتٍ، وَ في الثَّانِيَةِ اَلْحَمْدَ مَرَّةً، وَ قَوْلَهُ: (ماشاءَ اللهُ لاقُوَّةَ إلاَّ بِاللهِ إنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالاً وَ وَلَداً) سَبْعَ مَرَّاتٍ، وَ في الثَّالِثَةِ اَلْحَمْدَ مَرَّةً، وَ قَوْلَهُ: (لا إِلهَ إلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إنّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ)  سَبْعَ مَرَّاتٍ، وَ في الرَّابِعَةِ اَلْحَمْدَ مَرَّةً، (وَ اُفَوِّضُ أَمْري إلَي اللهِ إنَّ اللهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ) سَبْعَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ تَسْأَلُ حاجَتَك.
امام حسين‏ عليه السلام فرمود: (چهار ركعت نماز كه قنوت و اركان آن را به نيكي بجا آوري، در ركعت اوّل - حمد 1 بار و «حسبنا الله و نعم الوكيل» 7بار خوانده شود. در ركعت دوم - حمد 1 بار و «ما شاء الله لا قوّة الاّ بالله ان ترن انا اقل منك مالاً و ولداً» 7 بار، در ركعت سوم - حمد 1 بار و «لا اله الاّ انت سبحانك انّي كنت منَ الظّالمين» 7 بار. و در ركعت چهارم - حمد 1 بار و «افوض أمري الي الله انّ الله بصير بالعباد» 7 بار سپس حاجت خود را از خدا بخواه).

ت‌) بلند گفتن بسم الله در نماز
دستور رسول ‏خدا صلي الله عليه و آله و سلم و سنّت او چنين بود كه در نمازهاي يوميّه، بسم الله الرّحمن الرّحين با صداي بلند گفته شود، در نماز ظهر و عصر كه بايد حمد و سوره را آهسته خواند، بسم الله را بايد بلند گفت:
پس از رسول ‏خدا صلي الله عليه و آله و سلم اين سنّت را تغيير دادند، و آهسته مي‏خواندند، امّا اهل‏بيت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم سنّت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم را ادامه مي‏دادند.
قال الامام الحسين‏ عليه السلام: اِجْتَمَعْنَا وُلْدُ فاطِمَةَعليها السلام عَلي ذلِكَ
امام حسين‏ عليه السلام فرمود: (ما فرزندان فاطمه‏عليها السلام اتّفاق نظر داريم بر بلند خواندن بسم الله در نمازها.) [1] .

ث‌) پاداش تعقيب نماز صبح
347. ثواب الأعمال - به نقل از ابن عمر، از امام حسين‏ عليه السلام -: پيامبر خدا فرمود: «هر مرد مسلماني كه پس از نماز صبح در نمازگاهش بنشيند و به ذكر خداي متعال بپردازد تا خورشيد طلوع كند، اجري مانند حج گزارِ خانه خداي متعال دارد و خدا او را مي‏آمرزد، و اگر آن قدر بنشيند كه وقت نماز ديگري در رسد و دو ركعت يا چهار ركعت نماز بخواند، گناهان گذشته‏اش آمرزيده مي‏شود و اجري مانند حج گزارِ خانه خدا دارد».

ج‌) نماز بيمار
سنن الدار قطني - به سندش، از امام حسين، از امام علي‏ عليهما السلام از پيامبر صلي الله عليه وآله -: بيمار اگر توانست، ايستاده نماز بخواند و اگر نتوانست، نشسته نماز بخواند و اگر نتوانست، به سجده برود، اشاره كند و [سرش را در] سجده‏اش پايين‏تر از ركوع بياورد و اگر نتوانست كه نشسته نماز بخواند، بر سمت راستش [بخوابد] و رو به قبله نماز بخواند و اگر نتوانست بر سمت راستش نماز بخواند [و نه بر سمت چپش] ، [1]  به پشت [خوابيده] ، در حالي كه پاهايش رو به قبله است، نماز بخواند.
عيون أخبار الرضا عليه السلام - به سندش، از امام حسين، از امام علي‏ عليهما السلام -: پيامبر خدا فرمود: «چون مرد نتوانست ايستاده نماز بخواند، نشسته نماز بخواند و اگر نتوانست نشسته هم نماز بخواند، به پشت بخوابد و در حالي كه پاهايش را رو به قبله نموده، با اشاره نماز بخواند».

ح‌) قنوت در نماز
يكي ديگر از مستحبّات نماز قنوت است، كه متأسّفانه پس از رحلت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم قنوت را از نمازها حذف كردند، و هم اكنون نيز بسياري از فِرَق اهل‏سنّت، نماز بدون قنوت مي‏خوانند.
در حالي كه امام حسين‏ عليه السلام از قنوت رسول ‏خدا در هر نماز خبر مي‏دهد.
قال الامام الحسين‏ عليه السلام: رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ‏ صلي الله عليه وآله يَقْنَتُ في صَلاتِهِ كُلِّها، وَ أَنَا يَوْمَئِذٍ اِبْنُ سِتِّ سِنين
امام حسين‏ عليه السلام فرمود: (من از زماني كه شش ساله بودم رسول ‏خدا صلي الله عليه وآله وسلم را مي‏ديدم، كه در هر نماز، قنوت مي‏خواند.) [1] .

1- دعاي قنوت امام‏
امام حسين‏ عليه السلام در تداوم عمل به سنّت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در تمام نمازها قنوت مي‏خواند و يكي از دعاهايي كه در قنوت مي‏خواند اين است:
قال الامام الحسين‏ عليه السلام: اَللّهُمَّ مَنْ أوي إِلي مَأْويً فَاَنْتَ مَأْوايَ، وَ مَنْ لَجَأَ إِلي مَلْجَأٍ فَأَنْتَ مَلْجَأي، اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاسْمَعْ نِدائي، وَأَجِبْ دُعائي، وَاجْعَلْ مَآبي عِنْدَكَ وَ مَثْوايَ، وَاحْرُسْني في بَلْوايَ مِنْ إِفْتِنانِ الْاِمْتِحانِ، وَ لُمَّةِ الشَّيْطانِ، بِعَظَمَتِكَ الَّتي لايَشُوبُها وَلَعُ نَفْسٍ بِتَفْتينٍ، وَلاوارِدُ طَيفٍ بِتَظْنينٍ، وَلايَلُمُّ بِها فَرَحٌ حَتّي تَقْلِبَني إلَيْكَ بِاِرادَتِكَ غَيْرُ ظَنينٍ وَلامَظْنُونٍ، وَلامُرابٍ وَلا مُرتابٍ، إِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ. [1] .
امام حسين‏ عليه السلام فرمود: (پروردگارا! هركه به پناهگاهي پناه جويد تو پناهم مي‏باشي، و هر كه به تكيه‏گاهي پناه گيرد، تو تكيه‏گاهم مي‏باشي، خداوندا! برمحمّد و خاندانش دورد فرست، و ندايم را بشنو و دعايم را اجابت فرما، جايگاهم را نزد خودت قرار ده، و در مواضع امتحان مرا از لغزش به جهت آنها و گمراهي به وسيله شيطان بازدار، بحق عظمتت تو كه تكذيب انساني و خيالپردازي در آن مؤثّر واقع نشده و امري از آن خالي نمي‏باشد، تا اينكه مرا به اراده و مشيّتت بسوي خود بازگرداني بدون آنكه نسبت به تو مشكوك و مظنون بوده و رحمتت را مورد شك و ترديد قرار دهم، بدرستي كه تو مهربانترين مهرباناني).

2- دعا در قنوت نماز وتر
امام در نماز يكركعتي آخر نماز شب «بنام وَتر» اين دعا را مي‏خواند:
قال الامام الحسين‏ عليه السلام: اَللَّهُمَّ إِنَّكَ تَري وَلاتُري، وَأَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الأعْلي، وَ إِنَّ إِلَيْكَ الرُّجْعي، وَإِنَّ لَكَ الْاخِرَةَ وَالْأوُلي، اَللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ اَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزي.
امام حسين‏ عليه السلام فرمود: (خداوندا تو مي‏بيني و ديده نمي‏شوي و در جايگاه بلندي قرار داري، و بازگشت همه بسوي تو است، و دنيا و آخرت از آن تو مي‏باشد، خداوندا از اينكه ذليل گشته و خوار شويم به تو پناه مي‏بريم). [1] .
مسند ابي‏يعلي - به نقل از ابو حوراء -: امام حسين‏ عليه السلام فرمود: «پيامبر خدا، كلماتي را به من آموخت تا آنها را در قنوت نماز وَتْر بگويم:
پروردگارا! مرا در زُمره ره‏يافتگان، ره بنما و در زمره عافيت‏مندان، عافيت ده و در زُمره كساني كه سرپرستي‏شان را به عهده داري، سرپرستي كن و در آنچه به من داده‏اي، بركت ده و از شرّ آنچه حكم كرده‏اي، نگاهم دار، كه تو حكم مي‏راني و بر تو حكم نمي‏شود و تو هر كه را دوست بداري، خوار نمي‏داري. خجسته و والا باد پروردگارِ ما!».

خ‌) دعاي امام پس از نماز طواف
ربيع الأبرار: ديده شد كه امام حسين‏ عليه السلام گِرد كعبه طواف كرد. سپس به مقام ابراهيم‏ عليه السلام [1]  رفت و نماز خواند. پس از آن، گونه‏اش را بر مقام نهاد و گريست و گفت: «بنده كوچكت بر درگاهت ايستاده است. گدايت بر درت ايستاده است. بينوايت بر درگاه توست». اين را بارها تكرار كرد و سپس باز گشت.

د‌) فضيلت نماز گزاردن در مسجد پيامبر
رجال الكشّي - به نقل از سعيد بن مُسيَّب -: امام زين العابدين‏ عليه السلام به من فرمود: «اي سعيد! پدرم امام حسين‏ عليه السلام، از پدرش [امام علي‏ عليه السلام] ، از پيامبر خدا، از جبرئيل‏ عليه السلام از خداوند جليل باشكوه، برايم نقل كرد كه: «هيچ بنده‏اي از بندگانم به من ايمان نياورد و تو را تصديق نكرد و در مسجدت به دور از چشمِ مردم، نماز نگزارد، جز آن كه گناهان گذشته و آينده‏اش را آمرزيدم».
مِن عِبادي آمَنَ بي وصَدَّقَ بِكَ، وصَلّي في مَسجِدِكَ رَكعَتَينِ عَلي خَلاءٍ مِنَ النّاسِ، إلّا غَفَرتُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ. [1] .

ذ‌) نماز بر جنازه منافقين
صفوان به نقل از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده است:
در زمان امام حسين عليه السّلام، يكي از منافقين مُرده بود؛ و حضرت به دنبال جنازه آن منافق حركت مي نمود، در بين راه، به يكي از اصحاب خويش برخورد نمود كه به سرعت از آنجا عبور مي كرد تا همراه جنازه قرار نگيرد، حضرت به او فرمود: كجا مي روي؟
عرض كرد: از جنازه اين منافق فرار مي كنم كه بر او نماز نخوانم.
امام حسين عليه السّلام فرمود: همراه من بيا، و در نماز بر او آنچه از زبان من شنيدي، تو هم مثل من همان كلمات را بازگو كن.
پس از آن كه جنازه را بر زمين گذاشتند و شروع به خواندن نماز ميّت كردند، حضرت دست هاي خود را همانند ديگران بالا برد و پس از تكبير، گفت:
«اَللّهُمَّ خُذْ عَبْدَكَ في عِبادِكَ وَ بِلادِكَ، اَللّهُمَّ أصِلْهُ اَشَدَّ نارِكَ، اَللّهُمَّ اَذِقْهُ حَرَّ عَذابِكَ، فَاِنَّهُ كانَ يَتَوَلّي اَعْدائَكَ، وَ يُعادي اَوْليائَكَ، وَ يُبْغِضُ أَهَلَبَيْتِ نَبِيِّكَ»
خداوندا! او را از بين بندگان و شهرها برگير، و شديدترين عذاب را بر او مسلّط گردان؛ و سوزش و سختي عذاب را به او بچشان، چون او دشمنان تو را دوست، و دوستان تو را دشمن مي داشت و از دوستان تو بيزار بود، و با اهل بيت پيغمبرت بغض و كينه داشت. وسائل الشّيعه: ج 2، ص 770، ح 3040، كافي: ج 3، ص 189، ح 2، جامع الا حاديث: ج 3، ص 326، بحارالا نوار: ج 44، ص 202، ح 20.

ر‌) تكبیرات قبل از نماز
شيخ طوسي رحمة الله عليه در كتاب تهذيب مي‏نويسد: [1]  روزي رسول خدا به نماز ايستاد حسين عليه‏السلام هم پهلوي او به نماز ايستاد حضرت تكبير گفت، حسين هم خواست تكبير بگويد به واسطه خردسالي تكبير را به خوبي ادا نكرد، رسول خدا هفت نوبت تكبير را تكرار فرمود تا حسين در تكبير هفتم توانست به خوبي تكبير گويد و اين در نماز به عنوان تكبيرات افتتاحيه سنت شد كه پيش از دخل در نماز ابتدا شش تكبير با ادعيه مربوطه افتتاحيه گفته بعد تكبيرة الاحرام گويند و داخل نماز شوند.

فصل سوم: امام حسین ع و جلوه های نماز در قیام عاشورا
أ‌) اقامه كننده نماز

بعد از سلام های مكرر در زیارت وارث و بیان وراثت انبیاء ع اولین شهادتی كه در مورد امام حسین ع می دهیم عبارت است از:
أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ [كافي، ج4، ص574].
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَى السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَطَعْتَ اللَّهَ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِين‏ ... بحارالأنوار ج : 98 ص : 360
ب‌) نامه كوفيان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: